معنی بی قرار در فرهنگ فارسی عمید

بی آرام، ناآرام، بی تاب، ناپایدار

معنی بی قرار در لغت نامه دهخدا

مُرَکَّب اَز: بی + قرار، بی سکون. (آنندراج)، بی ثبات و تغییرپذیر و ناپایدار. (ناظم الاطباء)، آنکه ثبات ندارد. متحرک:، تا بی قرار گردون اندر مدار باشد، واندر مدار گردون کس را قرار باشد.، منوچهری.، وین بلند و بی قرار وصعب دولاب کبود، گرد این گوی سیه تا کی همی خواهد دوید.، ناصرخسرو.، ای مادر فرزندخوار، ای بی قرار ای بی مدار.، ناصرخسرو.، بی قرار است همچو آب سراب، دود تیره است همچو ابر مطیر.، ناصرخسرو.، زلف تو بی قرار و دلم گشته بی قرار، زین هر دو بی قرار ببردی قرار من.، مسعودسعد.، زمین گشته چون آسمان بی قرار، معلق زن از بازی روزگار.، نظامی.، - بی قرار کردن، بی ثبات در حرکت و جنبان در کار کردن. بکار بردن:، ملک را چون قرار خواهی داد، تیغ را بی قرار باید کرد.، مسعودسعد.، - تیغ بی قرار، شمشیر که در غلاف نیارامد ودر کار باشد:، از تیغ بی قرار گشاید قرار ملک، جز در دل حسود مبادا قرار تیغ.، مسعودسعد.، - زلف بی قرار، بتاب. جنبان:، زلف تو بی قرار و دلم گشته بی قرار، زین هر دو بی قرار ببردی قرار من.، مسعودسعد.، از سینه و دو دیده رفت این دل رمیده، در زلف بی قرارت شبها قرار کرده.، خاقانی.، زلف بر رخسار آن دلبر چو بینم بی قرار، می بیندازم در آتش جان و دل چون داربوی.، کشفی.، - کلک بی قرار، قلم که از دست ننهاده باشند و در دست کاتب در کار باشد:، مستوفی ممالک مشرق توئی و هست، بر کلک بی قرار تو هر ملک را قرار.، سوزنی.،

معنی بی قرار در فرهنگ لغت هوشیار

بی هال (هال قرار) مرا دیوانه پندارند و بی هال - که دیوانه چو من باشد به هر حال (ویس و رامین) خسته دل

معنی بی قرار در فرهنگ فارسی معین

ناپایدار، بی ثبات، بی صبر، ناشکیبا

معنی بی قرار در فرهنگ واژه فارسی سره

بی تاب، نا آرام، سراسیمه، پریشان

معنی بی قرار در فرهنگ واژه مترادف متضاد

بی تاب، ناشکیب، بی صبر، بی طاقت، ناشکیبا، حیران، سرگشته، سر به گریبان، شیدا، شوریده، ضجر، ناآرام، ناآسوده، آرام ناپذیر، متضاد: آرام، پریشان، سراسیمه، متغیر، مضطرب، بی ثبات